Η σημασία να είναι στο βλέμμα σου και όχι στο αντικείμενο που κοιτάς, λέει κάπου στις "γήινες τροφές" του ο Andre Gide. Μολονότι ο λόγος αυτός κρύβει ίσως την ουσία της φωτογραφικής τέχνης, στην περίπτωση της Έφης Κανελλοπούλου δεν είναι απόλυτα σωστός. Διότι το αντικείμενο του φωτογραφικού ενδιαφέροντός της είναι η Ελλάδα, η Ελλάδα σε όλη της την εκπληκτική πολυμέρεια. Τοπία της θάλασσας, τοπία ορεινά, μέρη λουσμένα στο φώς, μέρη θαμμένα στα χιόνια, βαθιά φαράγγια και άπιαστες κορυφές και κτίσματα και που αυτά φανερώνουν στον χρόνο και τον χώρο μία ποικιλία όγκων και υλικών συναρπαστική, δηλωτική του Έλληνα τρόπου. Και όλα αυτά ειδωμένα με την ειλικρίνεια και την αμεσότητατης αγάπης, με μιά ματιά στην οποίαν η τέχνη του φωτογράφου δεν έχει νοθεύσει την έκπληξη και το δέος από το συναπάντημα της τόσης ομορφιάς. Θα θέλαμε να είχαμε ζήσει την εξερεύνηση αυτή της Ελλάδος μαζί με την Έφη Κανελλοπούλου. Θα θέλαμε επίσης να ακινητοποιήσουμε τους τόπους και τα πράγματα έτσι όπως τα συνέλαβε ο φωτογραφικός της φακός. Ιδιαίτερα τώρα που όλο και πιό πολύ έχομε την αίσθηση της φθαρτότητας των τοπίων, τώρα που μάθαμε να ζούμε με την αγωνία αυτής της φθοράς, που είναι πιό έντονη στον τόπο μας λόγω της μικρής του κλίμακας.
Το λεύκωμα καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας. Ο στόχος είναι να συμπορευτούμε ει δυνατόν με την φωτογράφο και να γυρίσουμε και να γνωρίσουμε την Ελλάδα της αγάπης, της αγωνίας και της νοσταλγίας μας ακολουθώντας άλλοτε γεωγραφική και άλλοτε θεματική λογική. Το βλέμμα μας τότε μετατρέπεται σε κοινωνία και η κοινωνία σε βαθύτερη γνώση.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΠΟΝ